Summer loving

Lieve mensen,

Op het moment zit ik in de psychologie les en wanneer ik om me heen kijk zie ik deze keer geen slapende gezichtjes (ondanks dat het de maandagochtend is). Als ik om me heen kijk zie ik veel lachende, bruine gezichtjes. Het afgelopen weekend is het namelijk 25 graden geweest, met volop zon. Waar je ook buiten was, je zag altijd wel iemand van college. Frisbeeën in het park, ijsjes eten in Old Town, picknickjes en terrasjes pikken. De zon brengt inspiratie op voor heel wat mensen. Bij ons in de residence moeten we een aantal trappen lopen voordat we op onze vloer komen. Wanneer je deze trappen oploopt kun je uit de ramen kijken, waar je een prachtig uitzicht over het Kroatische gedeelte van Mostar hebt. Ingrid, second year uit Amerika, heeft gisteren allemaal foto’s op de ramen geplakt, om ons bewust te maken van het uitzicht dat er eigenlijk te zien is. We lopen er elke dag minstens twee keer langs, maar beseffen niet hoe mooi het uitzicht is. Door de foto’s op felgekleurd papier, met mooie zinnetjes erbij, kunnen we weer volop van het uitzicht gaan genieten! Verder geeft de zon veel inspiratie om onbekende plekjes in Mostar op te zoeken. Gisterochtend met Fanni en Eva zijn we erop uit gegaan (met zomerjurkjes en blote benen) om het meer op te zoeken. Ik had dit gehoord van Roman, dat er ergens een meer moet zijn maar toen ik het aan anderen vertelde keken ze me gek aan. Een meer in Mostar? Sure!
En ja hoor, na maar 15 minuutjes lopen kwamen we bij het meer. Eigenlijk is het een oude mijn, die daarna als afvalplek is gebruikt. Nu is het gevuld met water en zijn er zelfs eenden en kikkers. En het afval, ach dat zie je niet meer nadat je 7 maanden in Bosnië woont. Hier hebben we wat gelezen en vooral gezond. Ik word al zo lekker bruin!
Gisteravond zijn we terug gegaan met ongeveer twaalf man. We hadden wat bier, wijn en chips gekocht en eenmaal daar werd er een kamvuur gemaakt. We hebben hier voor twee uurtjes gezeten met muziek, met goede gesprekken. Met de sterren en het water, het was een van de mooiste avonden hier in Mostar.

Eigenlijk was gisteren de eerste dag dat ik vrij was van verplichtingen (op de housecleening en housemeeting na). De zaterdag waren we op school vanwege het TOK (Theory of Knowledge) festival waar we vier verschillende lectures hadden. Vorig weekend hadden we de MUN Conference, die ontzettend geslaagd was! Veel organisatie heeft hierin gezeten. Van topics uitzoeken, tot mensen uitnodigen, tot de naamkaartjes maken tot het voorbereiden van het land dat je werd toegewezen. We hadden gasten van UWC Maastricht en UWC Adriatic (Italië), maar ook studenten uit Belgrado, Ljubljana en de IB school in Sarajevo. Het programma was ontzettend druk, met 6 uur per dag discussiëren in de MUN sessions, lectures en feestjes. Ik was in het environmental council, met China als land. Dit was niet altijd even makkelijk, zeker om je helemaal in te leven in het land en het sterk te kunnen verdedigen. In ieder geval was het wel erg leuk om te doen! En helemaal Global Vision op de zaterdagavond was ongelofelijk veel fun! Global Vision is een namaak op het European Vision Song Festival. And guess who won? Yugoslavia.
De performance die ze gaven was super super super. Zelfs ik voelde me ermee connected, zelfs ik wilde sterk dat dit land zou gaan winnen.
De week ervoor hadden we de Hunger Banquet, met een trash fashionshow, en de earth game op de zaterdag erna.
De hunger banquet was georganiseerd door de environmental Group en was een soort van feast. Iedereen had speciaal niet zoveel gegeten omdat er ons beloofd werd dat er ongelofelijk eten zou zijn op deze avond. Eenmaal aangekomen op school werden we in drie groepen verdeeld. Upper class, Middle class and low class. Ik zat in de low class groep en hier kregen we alleen maar rijst met wat brood geserveerd. Terwijl we aan het eten was konden we toekijken hoe de upper class geserveerd werd met ontzettend lekker eten. Tussendoor kregen we presentaties en werden we bewust gemaakt van het feit dat het in het echte leven ook zo aan toe gaat. Met kleine persoonlijke verhalen van mensen uit de verschillende classes en feitjes die gepresenteerd werd, werd het aardig stil in het klaslokaal. Beseffend dat we bijna allemaal uit een goed land komen. Waar we ons geen zorgen hoeven te maken. Natuurlijk, dit weten we allemaal. Maar voelen we dit ook? Met mijn bordje rijst en brood.. ja!
Na afloop was er een trash modeshow georganiseerd. Alle kledingstukken waren gemaakt door Maida (second year Bosnie en Herzegovina), wat een talent!

Ook zijn we druk bezig geweest voor refugeecamp. De kamer die we aan het ombouwen waren is eindelijk af! En het ziet er ontzettend goed uit. We hebben samen met de kinderen de muren geverfd en we hebben meubels gekregen van de Spaanse soldaten die Mostar hebben verlaten. Met boekenkasten, tafels en stoelen ziet de kamer er erg goed uit. Als al eerder verteld, we gaan de kamer gebruiken om Engels les te geven maar ook kunnen we spelletjes in de kamer spelen wanneer het weer wat kouder wordt. De oudere mensen in het kamp kunnen de kamer gebruiken als gebedsruimte.
We gaan de kamer deze zaterdag openen op een feestelijke manier. We gaan cake en drinken meebrengen maar ook ballonnen. Peter en Claudia gaan clownen en Danni gaat liedjes spelen op zijn gitaar. Ik kijk er erg naar uit!
Afgelopen vrijdag hebben we weer een fleemarket georganiseerd en we hebben weer veel geld opgehaald. Op het moment hebben we een groot budget voor het kamp en we moeten eens goed gaan brainstormen hoe we dit gaan gebruiken. Waarschijnlijk gaat dit allemaal het volgende jaar gebeuren.. er zijn nog maar ongeveer 3 sessions in het kamp.. want over twee en halve week is het alweer easterbreak. Na deze vakantie starten de examens.. help!
In ieder geval kom ik in easterbreak naar huis voor een paar daagjes. Eerst ga ik alleen naar Banja Luka reizen, om de hoofdstad van Republica Sprska te bezoeken, van de vrijheid genieten.
Ook heb ik besloten om nadat het eerste jaar eindigt, op 28 mei (shit, de tijd gaat zó snel!) , terug te interrailen naar Nederland. Ik ga de trein naar Budapest (met wat andere mensen), Bratisalava en Wenen nemen. Om daarna een lange treinrit te hebben naar Sittard. Ik kijk hier aan de ene kant erg naar uit, nieuwe steden te bezoeken, nieuwe mensen te ontmoeten (ik ga couchsurfen bij UWC alumni) en het eerste jaar op een goede manier af te sluiten. Maar ook komt dan het besef dat het eerste jaar voorbij is en wat is dit jaar snel voorbij gegaan. We zullen afscheid gaan nemen van onze second years, om zelf second years te worden. Elke dag kijk ik eventjes op internet om er achter te komen wie mijn eerste jaars worden. Firsties, reveal yourself!

Maar nu eerst nog genieten van de Balkan cultural week, met uiteraard de workshops en de cultural feast. Rehearsels voor de Variety show en de day of silence. En toch ook maar alvast wat leren voor de examens? Klinkt als een goed idee..

Oh en als laatste! Ik heb eindelijk mijn EE topic besloten. In geschiedenis ga ik onderzoeken welke factoren hebben geleid tot het Amerikaanse ruimteprogramma en welke invloed dit heeft gehad op de Amerikaanse samenleving.
Nog steeds zit er wel een beetje de droom om astronaut te worden…