Sarajevo & new roommates!

Hee lieve mensen,

Wauw, wat is Sarajevo een ongelofelijke mooie stad! Elke keer vraag ik me af waarom ik eigenlijk nooit zo geïnteresseerd was in de Balkan. Het is hier namelijk op een bepaalde manier heel mooi. Het is niet mooi op de manier hoe Parijs of Rome mooi is, het is mooi op een hele authentieke en natuurlijke manier.

Woensdagochtend hebben we met de projectweek crew de 3 uur durende trein genomen vanuit Mostar naar Sarajevo. Het was heerlijk om met de meiden (Eva, Megan en Charlotte) een coupe te delen (in een trouwens echte oude Balkan trein), te kletsen, te slapen en van het prachtige uitzicht te genieten. Daarnaast hadden we ook allemaal ontzettend veel zin in de project week. Die woensdagmiddag zijn we ook al begonnen in een ziekenhuis. Niemand van ons had verwacht dat we zouden optreden voor kinderen met leukemie, het was een hele heftige middag. Het was verschrikkelijk om ze zo ziek te zien, zo kwetsbaar. Wij konden ook niet in hun kamer komen, we moesten achter het glas performen. Ze hebben genoten van onze clowning, het was geweldig om hun gezichtjes te zien lachen. Maar eenmaal uit het ziekenhuis waren we met een paar mensen toch wel erg van slag. We hebben ergens dichtbij gegeten (nadat we naar de dierentuin waren geweest die naast het ziekenhuis lag. Het was een heel groot park met eigenlijk maar weinig dieren maar het was heerlijk om een keer zo in de natuur te zijn en de herfst te ruiken). Terwijl sommige mensen nog aan het eten waren, waren anderen buiten aan het zingen en speelde Dannny (second year Spanje) op zijn gitaar. Ik had op dat moment plezier, voelde me goed en in een bepaalde manier gelukkig terwijl auto's langsreden, terugkomend van het ziekenhuis. Hun geliefden achterlatend. De kindertjes met leukemie die pijn hebben. Het geeft me nog steeds een dubbel gevoel.

Omdat het weer donderdag zo slecht was, konden we niet gaan streetperfomen. We zijn naar het nationaal museum geweest waar helaas niet zo veel te zien was. Romeinse stukken (waarvan ik er ondertussen al duizenden gezien heb) en er was ook iets over de flora & fauna in Bosnie-Herzegovina. Een interessant gedeelte was waar je kon zien hoe de moslims vroeger in deze streek leefde. Ik ben elke keer verbaasd hoeveel Arabische invloeden hier wel niet te vinden zijn. Ook vandaag ben ik die weer tegen gekomen in de Grote Moskee, midden in het centrum van Sarajevo. We hebben de moskee bezichtigd en het gaf me een heel vredig gevoel om binnen te zitten en op de een of andere manier te bidden, met iets waarin ik eigenlijk niet geloof. Maar dat ter zijde, zoals ik al zei, het gaf me een vredig gevoel. Meer dan in de kathedraal, de orthodoxe kerk en de synagoge die we daarna in het centrum bezichtigd hebben. Vanwege het slechte weer konden we vrijdag helaas ook niet gaan streetperfomen. Het lag trouwens niet alleen aan het weer, ook door de slechte organisatie. Het is ontzettend jammer dat de project week niet is gegaan zoals verwacht met al het theater en de clowning maar ik heb heerlijk genoten. Van de stad en van de mensen om mij heen. De koffies blijven erin! Vrijdag ben ik met Melissa (theater en english lerares uit Amerika) en Ivana (english lerares uit Bosnie-Herzegovina) koffie wezen drinken. Het is zo vreemd om op deze manier met je leraren om te gaan. Als voorbeeld hebben we de donderdagavond een glaasje wijn in de city pub gedronken, met z'n allen gedanst. Ja, inclusief Ivana!
Tijdens de koffie vandaag met hen hebben we gepraat over de oorlog. Eindelijk word ik een beetje wijzer. Het is interessant om erover te praten met mensen uit verschillende landen en verschillende ideeën.
Vrijdagavond zijn we in de hostel gebleven en hebben we een cosy avondje gehouden. Met brood en Ajvar (een pittige paprikasaus) hebben we op de grond gegeten, gevolg door een film. De volgende ochtend hebben Eva en ik de hele dag doorgebracht in Sarajevo, wachtend op de trein die om 7 uur zou vertrekken. We hebben in vier café's gezeten waaronder de sisjabar, waar je waterpijp rookt. Ook een café waar we chocoladefondue gegeten hebben en een café waar we heerlijke vers geperste sinaasappelsap hebben gedronken. Het was heel erg gezellig om met haar de dag door te brengen!
Eigenlijk was het de bedoeling om die zaterdagavond nog in Sarajevo te blijven met Charlotte, Megan en Claudia. Het probleem was dat we geen accomodation meer hadden en dat is waarom we het plan hadden om op het station te gaan slapen. Eenmaal op het station om te checken hoe laat de trein de volgende ochtend zou vertrekken en onze huge backpaks aan de mensen te geven die wel al terug gingen naar Mostar, besloten we om toch maar met ze mee te gaan. Het station was gesloten in de avond en het was toch net iets te koud (met zware regen) en te gevaarlijk om ergens in een bushokje te slapen. En het was zo fijn om die avond, totaal vermoeid, Mostar in te rijden. De “vertrouwde” heuvels te zien, het grote kruis op de berg en de minaretten. Helemaal om Susac in te lopen en een bepaalde rust te krijgen, thuis.
Zondagochtend uitgeslapen, Kerim gezien, huiswerk gemaakt, met Eva en Megan in bed gelegen, wat geslapen en ’s avonds trad Danny op in Coco Loco. Het was een goed concert! Check in time om 11 uur en om 12 uur ben ik van kamer geswitcht. Dit kwam een beetje onverwachts. Sinds het begin ging het namelijk niet zo goed met mijn roommates, zelfs niet nadat we meerdere gesprekken met de housemom hebben gehad. Sinds vorige week begon ik eindelijk de situatie accepteren en was ik eigenlijk ook wel oké om de rest van het jaar met hen in dezelfde kamer te zijn. Ik had tenslotte een goed gedeelte van de kamer, een groot bed en een eigen nachtkastje (ongelofelijk dat je daar zo blij mee kan zijn hè!). Maar toen Saeda gisteravond naar mij toe kwam om te vragen of we van kamer konden switchen was ik toch wel erg blij. Ik slaap nu met Megan op de kamer en alhoewel ik nu een kleiner bed heb, minder ruimte, geen nachtkastje, ben ik ontzettend blij! Ik heb een vriend op mijn kamer.
Nadat we de belangrijkste dingen geswitcht hadden was het al 2 uur. Moe. Doodmoe. En dan gaat om half 7 de wekker. Tutor meeting. Engels test terug. History. Biology. Koffie met Fanni. Huiswerk maken. En dan pap, mam, jonas, benjamin en David komen!!
Ik kan niet wachten om ze een hele dikke knuffel te gaan geven.