Are we finished?

Ik loop over de straten in Mostar met het gevoel van ultieme vrijheid. De examens zijn voorbij dus er zitten geen studieboeken in mijn tas maar lees boeken. En mijn schrijfboekje.
Ik loop over de brug en kijk naar de rivier die de mooiste blauw groene kleur heeft dat ik ooit gezien heb. Ik kijk naar de bergen. De ene helft van de berg is in schaduw gehuld terwijl op de andere helft het zonnetje schijnt. Het kruis staat er nog altijd bovenop. De bomen zijn groen en de mensen lopen lachend over straat vanwege het mooie weer. Ik voel me mooi in mijn zomerjurkje en geniet van alles wat ik om mij heen zie. Beseffend dat ik nog elf dagen heb om van deze betoverende stad te genieten. Over elf dagen is het voorbij en begin ik aan mijn reis terug naar Nederland.

Ook heb ik eindelijk een beslissing gemaakt over mijn toekomstige studie. Het was niet makkelijk om te kiezen tussen Londen, Edinburgh en utrecht en mijn mening veranderde dan ook van dag tot dag. Op een ochtend heb ik spontaan de offers van Groot Britannie afgewezen. Ik was blij met de beslissing om naar Utrecht te gaan. Een paar dagen later ontving ik een brief van Edinburgh met dat ik geaccepteerd was. Ondanks dat ik al twee jaar riep dat ik graag naar Edinburgh wilde gaan, deed het me vrij weinig. De brief gaat in mijn dagboekje en ik ga lekker naar University College Utrecht. Liberal arts waar ik nog van alles me kan studeren. Twee en half uur van thuis en dus kan ik op een zaterdag samen met David koekjes bakken. Ik ga beginnen aan een nieuw avontuur, in een vertrouwde omgeving.

Deze elf dagen zullen in het teken staan van afscheid nemen. Ik ga morgen beginnen met opruimen. Het is een giga zooi onder mijn bed en k ben bang dat er ergens zelf een spinnen nest zit aangezien ik de laatste week wel erg veel voelde kriebelen in mijn bed. Ik ga dozen maken met spullen voor mijn eerstejaars, spullen die ik niet mee terug kan nemen. Alle persoonlijke spulletjes verzamelen: briefjes van vriendinnen, briefjes die we tijdens de klas schreven, wat aantekeningen van school die ik wil bewaren. De foto's van mijn muur af halen.
Dan is er graduation. Dan ga ik samen met Quinten naar Venetie liften om daar mijn verjaardag te vieren. Dan in twee weken terug naar Nederland in de trein, helemaal in mijn eentje. Ik ga nog meer lezen, nog meer schrijven. Ik ga naar Florance, Bolonga en Milaan. Ik ga nadenken over de afgelopen twee jaar. Ik ga lachen en een beetje huilen. Ik ga genieten. Ik ga genieten omdat mijn middelbare school af is. Ik ga ganieten omdat ik mijn twee jaar in Bosnie en Herzegovina op zn best heb beleefd. Ik ga genieten omdat ik een gelukkig mens ben. Ik ga genieten want ik ben nog lang niet klaar.