ljubijana airport

Op ljubija airport, aan het wachten op het vliegtuig dat mij weer naar bosnie zal brengen.

Afgelopen week heb ik in Nederland doorgebracht en het was heerlijk! Het plan was om ook alvast wat voor de examens te leren maar eerlijk gezegd heb ik veel van mijn tijd in de tuin doorgebracht. Lekker in het zonnetje, kletsen met vriendinnen. Spelletjes gespeeld, filmpjes gekeken, uit geweest in ernesto’s en s avonds lekker bij de openhaard zitten met de mensen van wie ik houd. Het afgelopen weekje heeft me laten bij komen, weer genoeg energie gegeven om de laatste vijf weekjes van mijn eerste jaar goed af te ronden!

Als ik nu naar buiten kijk zie ik bergen. De Sloveense bergen weliswaar, die verschillen van de Bosnische bergen, maar het is heerlijk om weer bergen te zien. Ik kan niet wachten om strakjes in de bus te zitten van Sarajevo naar Mostar en langs de rivier te rijden, de echte Bosnische bergen te zien en me weer thuis te voelen.
Afgelopen zondag was er een aflevering van “De Reünie”, waarbij Dutchbat 3 bij elkaar kwam. Dutchbat 3 zat in Srebenica, tijdens de val van de enclave. Het was erg interessant om de verhalen van hen te horen, hoe zij de Bosnië en Herzegovina hebben ervaren. In de oorlog. Er waren ook veel beelden van Srebenica. De landschappen, op dat moment wilde ik wel weer terug naar Mostar. Terwijl ik dit aan het schrijven ben verbaast het me nog steeds en vind ik het nog steeds verwonderlijk dat Mostar als een tweede thuis aan voelt. Gek he?

Voordat ik zometeen het vliegtuig in stap wil ik nog ietsje meer vertellen over de opening van de geronoveerde kamer in het refugeecamp. Claudia en Peter waren clowns en met de cake, snoepjes en ballonnen die we meegenomen hebben, gingen de kinderen echt uit hun dak. Het was heerlijk om ze zo te zien lachen, te genieten. Deze sessie heeft me ook wel laten beseffen waarvoor ik nou eigenlijk in het refugeecamp werk. Ik blijf het pittig vinden, uitputtend ook wel een beetje. Maar die lachende kindergezichtjes, dat was goud waard.

Dan is er ook nog de variety show geweest! We hebben onze second years goed geïmiteerd en met veel zelf geschreven liedjes hebben ze erg genoten. Tijdens het performen realiseerde ik dat ik het toneelspelen toch wel mis. Volgend jaar gaan we daar dus verandering in brengen!

Ook zijn fanni’s ouders en eva’s ouders op bezoek geweest in Mostar. Het was super om fanni’s ouders en haar broertje te ontmoeten en om eva’s familie weer te zien. Met eva en haar familie Kolonisten van Catan spelen, net zoals bij ons thuis. Gelukkig zijn wij niet de enige die zo fel in een spelletje opgaan!

Maar ook in m’n eentje door Old Town wandelen, mijn boekje lezen bij een cafetje met een prachtig uitzicht op de stari most en de neretva. Het leven is zo vrij.

Om deze blog af te sluiten, hier een liedje dat we gezongen hebben op de variety show. Kun je raden op welke melodie het is?


Life in Mostar, it is so sweet,
Living in Mostar, life is a treat.
Oh, this city, I tell you maaan,
U W C, is what I aaaam.
Mostar days, drifting away,
but, oh, oh those Mostar nights.

oh wella wella wella, huh!

Tell me more, tell me more,
Don't you have an essay?
Tell me more, tell me more,
Dude, it's not due today,

uh huh, uh huh, uh huh, uh huh
uh huh, uh huh, uh huh, uh huh

we went strolling, down to old maans,
we were walking, hand in haannd,
dva piva later, she kissed mee,
but we can't, let the house mom see.
Mostar sun, somethings begun
but oh, oh those Mostar nights.

Oh wella wella wella, huh!

Tell me more, tell me more,
are we going to be late?
Tell me more, tell me more,
do you have classes at eight?

uh huh, uh huh, uh huh, uh huh
uh huh, uh huh, uh huh, uh huh

We were dancing, at the party,
the bass was pumping and so was shee,
I was thinking as he bought me a beer,
Isn't it great that there are no parents heeeere.

You know my feet love the Mostar streets,
but oh, oh those Mostar nights.

Oh wella, wella, wella, huh!

Tell me more, tell me more,
are you feeling all right?
Tell me more, tell me more,
are you checked out tonight?

uh huh, uh huh, uh huh, uh huh
uh huh, uh huh, uh huh, uh huh

Da li imas jos rakija?
nemam nista, you drank it all.
stumble home, crawl into bed,
take an aspririn, for my head.

Mostar days, I want to stay,
but ohhhh, Those Mostar, NIIIGGHTTTSS!!!